Nisan 1 Şakası - iki Şiiri - Necdet Arslan

Fobi (phobie/Fr),diye bildiğimiz sözcüğe şöyle bir anlam geliştiriyor sözlükler :
‘’Belirli nesneler ya da durumlar karşısında duyulan olağandışı güçlü korku,yılgı ‘’
Söz gelimi bir çatalın görüntüsünden korkulur mu korkulmaz mı? Peşine düşmek istiyorsanız eğer karşılaştığımız her insana bu soruyu sormamız gerekir.
Öyle tuhaf fobiler var ki! Örnekleyelim : fikir fobisi (alladoxaphobia), yürüme fobisi (ambulophobia), oturma fobisi (cathisophobia),rakam fobisi (arithmophobia),toz fobisi (amathophobia),yer çekimi fobisi (barophobia),tavuk fobisi (alektoroopfobia)…Listeyi uzatmak olası.
Ama öyle bir fobi var ki ,başlı başına bir felsefi tartışma konusu olduğunda birleşiyor bilim insanları.Büyüleyici,yıkıcı ve eğlenceli bir algısı var !
‘’PHOBİPHOBİA’’diye adlandırılan bu tür için ‘fobi sahibi olma fobisi’ karşılığını veriyor sözlükler…
Birisi son günlerde böyle bir fobiyi sahipleniyor olmalı ki bunun türlü belirtilerini dışa vuruyor.
Her şey yolunda giderken nasıl oluyor da hiç yoktan yaşamında tek bir korkuyu sahipleniyor; yani ‘korkacağı büyük bir şeyin olması olasılığına’ takıyor kafayı ?
Bütün zamanlarına bir kısır döngü olarak giriyor bu olasılık,müthiş bir paradoks olarak ,düşünebileceği en başat şeylerin önüne geçiyor,bir ölümcül şaka olmasından dolayı uykularını kaçırıyor, her adım atışında diz kapağına oturan bir sancı gibi acıtıyor.
Bu sendromdan kurtulmanın olanaksız olduğunu düşünmekteyim.
Kendisini korkutabilme olasılığı olan olasılıktan korkması böyle bir şey olsa gerek insanın.
Dahileri bile delirten bu derdin birilerini ne durumlara sokacağına önümüzdeki günlerde daha da yakından tanık olacağız.
Umut var mıdır böyle bir fobinin kıskacından kurtulmaya dönük olarak?
Geothe’ye sorarsanız yanıtı kesin ve net :
‘’Korku ve umut iki boş varlıktır!’’
Kapalı kapılar ardında sayılı günlerini iki boş varlığın pençesinde kıvrananak geçirenlerin durumları nicedir acaba?
Plinius’la bağlayalım sözü :
‘’Acının sınırı vardır,ama korku sınır tanımaz…’’
Korkularından sıyrılmak ereğiyle ‘sandığa’ gidiyor ülkemiz.İşte bu eylemliliğin korkusuyla meşgul birileri…
Ne ki, Nisan1 şakası olarak kalmayacağı kesin duruyor bu fobinin…