Gökyüzünde uçan kuşun uçtuğu kadar basit ve bir o kadar olağandışı
Belki de göktedir sevgili
ucu bucaksız gökyüzü
güldüğümde sevgiyi
ağladığımda hüzünü
aklımda tek bir soru
Saçların bahar gönlüme
Dudakların esen rüzgar yaz gününde
Açık kollarım bekler seni
En güzel hayalimde
Sanki gözümün önünde,
Buğulu gecenin ardında,
Sessiz bir rüzgâr ile,
Sensiz olmayan neşe ile,
Hatırladığım bayırın laleleri,
Gözlerimi açtığımda karşımda değildin
Karaladığım sözlere takılı gözlerim
Altında yatanlar belirsiz
Yine başaramadım seni unutamıyorum
Seneleri sayarken geçti gecelerim
Boğazımda düğüm açılmıyor
Deniz aktı sessiz akşamda
Deniz sana dokunmak gibi
Artık baktığımda gökyüzüne
Kuşlar yüzüyor gibi
Çiçekler tütüyor burnumda
Sen seni bulmaya adamişsın kendini,
Ya ben nerde bulacağım seni,
Dersen ki arama beni bulamazsın,
O gün nasıl arayacaksın gözlerimi,
Bulamam belki göremem seni,
Ya kokun onu nasıl gizlersin benden,
Tanımıyorum kendimi aynalarda
Öyleki ağlarını örmüş kader tuzaklarla
Kaçmaya çalıştığım bucaklarda
Yakalaniyorum kendime aynalarda
Öyle bir sükunet ki vücudumu saran
Sessizliğinde muma tutulmuş kibrit yatan
Sustuğum gecenin ardında
Dolaşırken kanım canımda
Unutmak ne malum aklımda
Kaderim başucumda
Saklıyken hislerim
Gülleri serdim gökyüzüne
Bulutlar döndü tospembeye
Uçan kuş bile anladı sana olan aşkımı
Ama attın tuttun kalbimi kuytu köşelerde
Yalan olsaydı söylediklerin keşke
Ben sana vurgun sen bana vurgun olsaydın gecelerde
Rüyalarıma girdin
Issız yüreğim durgundu o zamanlar
Umudum değildin
Sessizdi sessizdi karalar
İçtim bir yudum ışık süzmesi
Yokluğundan bir umut
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!