bi hayati yok..
Eserleri
sevdim ama nasıl
tüm benliğimden vazgeçerek
her gece ellerini düşleyerek
yaşadığımı hissederek
çaresizce, fütursuzca, belki de günahlarla
ardından gözlerin baktı bana
ben gözlerinde buldum çareyi, geleceği, sevabı
gönlüm perestişle artarken
gözlerim ille de sen diyordu
tüm ateşimle sevdim seni
aşktan değil yarım bırakılmaktan korkarcasına
yaşadığımı hissederek
gönlümün ateşine muhtaç olduğunu hissederek, bilerek...
sevdim ama nasıl
bakıp ahengine hayran kalarak
her gece aynı yerde seyre dalarak
sessiz bir müziğin melodisi gibi
kimsenin kirletemediği gökyüzü gibi
bir kum tanesi olarak haykırıyorum resife
bir kuş olarak haykırıyorum gökyüzüne
böyle seviyorum işte
tüm benliğimden vazgeçerek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!