Niş Şiiri - Nurettin Önder 2

-//

“ne de zormuş insanın içini anlatması
derin bir sızıntıda hayat suyu bulması “

bir kuzey fırtınası kopuyor içerimden
sanki kara denizde dalganın faleziyim
en derin uykuları yakarak gözlerimden
gece zifrini söken ateşin alazıyım

yüreğin iklimine katarak her duyguyu
sessizlik dergâhında çığlık çığlık yaşayan
defnedip tüm olmazı alıp atmak kaygıyı
kirli akan ırmakta billur gibi durulan

sabrımın saf çeşmesi dua bendini taşıp
ilik ilik giyinip uhrevi bir zamana
zihin haritasının sınırlarını aşıp
hazan yolculuğunda arayarak bir mana

düşümü ısıtarak nemli bir güz sabahı
yüklenerek vakitsiz ağır düşünceleri
seçerek en inzivai duvarsız karargâhı
sonra giyinip zırhı savaşmak geceleri

masum içre tuğlayı harçsız örmek örgüyü
kıyamet mektebinde insan vasfı dokumak
sır ermeyen benlikle yazarak tüm öyküyü
bebeksi rüyalara masallarla dokunmak

-n u r e t t i n ÖNDER