Nirvana Şiiri - Nuri Can

Seni ben en suçlu halinle sevdim Nirvana
hüznün, çaresizliğin gözlerinden aktığı
yalnızlığın kaldırımlarında
çağların uygarlıkların getirip bıraktığı
ağlayıp dururken bir çift güvercin…

Seni ben en günahkar yanınla sevdim Nirvana
toplumların, kalabalıkların bir kenara attığı
ihanetin kollarında
en yüce değerlerin parayla satıldığı
kirlenip dururken sevginin aklığı

Seni ben en kadın yanınla sevdim Nirvana
duyguların, duyarılıkların köreltildiği
umudun, dostluğun katledildiği
bir uçurum kenarında
inleyip dururken bir yaralı çiçek

Çılgın bir nehir olsaydım keşke
alıp götürseydim yaşadıklarını
hayatın yüreğine açtığı yaraları
denizlerle yıkasaydım
her bahar seni anlatsaydım
dağlara, taşlara, ovalara
esip duran rüzgârlara?

Seni ben en ince yanınla sevdim Nirvana
en yüce yanınla
bütün şairler ve şiirler adına
ağlamasın diye yeryüzünde kadınlar

Nuri Can 77