Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Bu güzel şiiri yazan kalemi ve yazdıran
cesur yüreği tam puanla kutluyorum.+ANT
SEVGİ VE SAYGILAR
İNCİ GERMENLİLER
enfes bir şiir okudum.
kaleminiz daim olsun...sevgiler.
ya bilim öğrenip direneceksin
ya kula kul olup kirleneceksin
yaşadığın gibi düşüneceksin
ninni bebek ninni aç gözlerini
Ne güzel..şimdiki hayatın..anlatımı..yeni doğan herkesin başucunda asılı durması gereken öğütler..ilk fırsatta okunması dileyimle..çok etkileyici çalışmaydı Sayın Örs,saygılarımla+10
Çok değerli anlamlı dizelerinizi zevkle okudum
Yüreğinize emeğinize sağlık..
Sevgi saygılar
soylemleriyle seslenir ninni ile uyutulan'bebeklere'
halki soyan,ulkeyi de parça parça satan enbesillere
mahlukattan fayda gelmez,adam olun der serserilere
doymadi mi asirlarca çekilen uykuya,çekilen rezilliklere
$air...
parmak degil,yumruk patlatmi$,bakin demi$ gerçeklere
bir destan yaratmi$,haberiniz var mi eyyy... ahali.!
çevirin donmeyen o boynunuzu,bakin derim gerçeklere
Gerçi bu memlekette gerçekler yaramaz ki,pezevenklere
Okumak onurdur,degerleri soylemle$tirmek bir ba$ka.
dizeleri ornektir ya$amdaki herkese,anlamayanlar ba$ka
size bir soz edeyim dedim...
eyy...! $air; nerden alirsiniz bu feyz_i,bu feyz bir ba$ka
deyiminde deger,dizeleri hayata deger,a$k,sevda ba$ka
bizde...
boyle olur $air,
$air,deger yaratandir,sunandir
yoz'un_ki_si nedir deme,cahilde olmaz safsatadan ba$ka
safsata bir hiç(tir,deger verilmez bizde keva$eye,o ba$ka
GÖNÜLDEN KUTLUYORUM HARİKA BİR ŞİİR.
Selam, önce nazik
yorumunuza teşekkür ediyorum...Aklı selim sahibi yeni bir nesil yetişiyor tek tesellimiz bu şiirinizi yürekten kutluyorum...
Çok güzel bir şiir. Elinize, yüreğinize sağlık.
Bende BEBEK olmak istiyorum..:):) Gözlerimi hemen açardım
Önce şükretmeyi öğretecekler
Fakirlik kaderdir ha diyecekler
Sonra da cenneti vadedecekler
Ninni bebek ninni aç gözlerini
Kanma ha insanın kirli yüzüne
İnanma cahilin hiçbir sözüne
Oku bilim girsin temiz özüne
Ninni bebek ninni aç gözlerini
Başarılar dilerim, sevgilerimle.
Bu şiir ile ilgili 27 tane yorum bulunmakta