Ninni Şiiri - Muhsin Doğru 2

Küçük şövalye güzel savaşamazdı.
Ama içli içli ağlardı öldükten ve öldürdükten sonra.
“Sarılacak bir düşman aramak zordur,
Çünkü kılıcı bırakmak ölümdür” derdi küçük şövalye.
“Bir ninni duyabilmek için yeniden doğmaya çalışmak zor”

Ninniler, tohumların toprağıdır.
Toprak sütle sulanırdı,
Doğanın nefes alışverişleri yankılanırdı,
Sağırların kusursuz hükümranlığında.
Savaşçı anımsıyordu birkaç söz
Duyabildiği günlerden kalan bir tını
Rüyalarına girip dururdu

Unutmak kötü bir huydur,
Peşinden koştuğu şeyi tanımamak,
Küçük şövalyenin kaderiydi.
Doğa yaşıyor savaş meydanlarında.
Çoğu zaman kendine derdi ki:
“Kılıcı bırakmak zor ama o tını da neydi
Canıma okuyor asırlık rüyalarımda”