Nineyle Sohbet Şiiri - Bayram Çinkil

NİNEYLE SOHBET

Bir nine oturmuş ağlar;
Feryadı yüreğim dağlar.
Yetişin hastalar, sağlar,
Dinleyip de bir ses verin.
Öğle bir ah çekişi var,
Derinlerden daha derin.
Anne adın nedir? Dedim;
Baktı baktı, bir of! Dedi.
Oğlun kızın yok mu? Dedim;
Vardır amma Estanbol’da.

Yaşın nedir? diye sordum;
Az birazcık bağır, dedi.
Beni duymadın mı? dedim;
Kulaklarım sağır dedi.
Yaşını bilir misin sen?
Bin üç yüz otuz iki..
Kimin kimsen yok mu? Dedim;
Heeepsi getti Estanbol’da.

Peki kim bakıyor sana?
Kim bakacak, konu komşu..
Geceler hiç uyumam ben,
Olmuşum bir gece kuşu.
Allah ömür verir ise,
Belki çıkarırım kışı.
Hiç arayıp soran yok mu?
Yok dedim ya, Estanbol’da.

Dedim, anne elin öpem..
Bir dilek isteyin var mı?
Dedi, oğlum ne dileyim?
Senlen bir haber salayım..
Bu Estanbol neresidir?
Söyle ki bende bileyim.
Bunlar ne buldular orda?
Hiç demezler anam darda..
Teslim edip kuşa kurda;
Gettiler hep Estanbol’da.