'Zamane çocukları bunlar.' dedi mi ninem
Bilirim ki fark etmeden basmışım
Yine damarına damarına
Bilirim çaresini bu durumun
Hemen koşarım yanına
Balık gibi atlarım kucağına:
'Hadi canım ninem
Rahmetli dedemi bana anlatsana'
O anda geçer yaşlı ninemin öfkesi
Ta uzaklara dalar gözleri
Bir yaprak gibi titrer incecik sesi
O anda ne siniri kalır
Ne de deniz dalgasına benzeyen öfkesi
Başlar tane tane anlatmaya:
'bir gün rahmetli....'
Kayıt Tarihi : 20.2.2006 14:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Yozgat](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/20/ninemin-ofkesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!