nineme Şiiri - İrfan Topçu

saçlarına ak düşmüş,
tanıdığım ilk dadın.
ne zaman kovulsaydım,
hep ona sığınırdım.
nede hoş konuşurdu,
o kadife sesiyle.
nede güzel dua ederdi,
nede güzel severdi hep.
saçlarımı okşayan,
en merhametli eldi.
selvi boylu anam kadar güzeldi.
nede hoş severdi.
ne bulabiliyorum çocukluğumu,
nede sevebiliyorum onun gibi çocuğumu.
merhametin adresi,
nenemin yastık dizi.
yıllar sonra,
elini öpmeye geldiğimde,
ak saçları dahada artmıştı.
anca doğrula bildi yatağından.
halsizdi.
ama yine merhametli yine sevecen,
yine en büyük sen,
canım ninem.