Ninem Şiiri - Ayhan Selçuk

Karakaşlı kara gözlü ninem
Ah gül yüzlüm güneş tenlim
Bana mavi rüyalar gördüreli beri
Bir başka hayat öğretmişsin ne bileydim
Ah elma yanaklım beyaz benizlim
Çatlamış ellerin al parmakları arasında
Al eline yine lastiklerimi bacanın tumbunda
Al eline her yana çevir beni de
Çevir ki dünyanın gailesi erisin
Eriyen her şeyden nefsime bir pay biçilsin

Ahu sözlüm deniz sessizim aşk öksüzüm
Kara toprakların değişmez kahır anası
Konuş ne olursun, konuş be ninem
Tek bir söz söyle
Fatihin Konstantine İstanbulu ezberletmesini
Ve Endülüs’e feda edilen gemileri anlat
Mecunun leylası, ferhatın şirinide kalsın
Bana dünyaya meydan okuyan çarıklıları
Yamalı elbiseyi kansız savaşları söyle
Bir çocuğun ağlamasına dayanamayan cellâtları
Namusa göz diken ihaneti anlat
Çorak topraklarım gibi
Ağzında dişin olmamış kime ne
Kime ne elindeki teşiden, eğirdiğin yününden
Sevginden, yalan bilmeyen sözlerinden
Riyasız gülüşünden
Umuttan gemiler yaptığın denizlerinden kime ne
Konuş, bir şeyler anlat ninem

Bir güzel çorap ör torununa, yangın yeri evime
Bir imdat eyle ninem
Şu dağlar niye dik, niye bir o kadar dibinde
Yerin altında cehennem varmış doğrumu
Hele söyle ninem, bu bağlar bu yurtlar
Hangi acıyı solumadı benliklerine kadar
Allah demekten kalbi duranlar vardı hani
Hani gökyüzünden yıldız çalmayanların
Çocuklarıma kandan rüyalar gördürüp
Doğar doğmaz kuş katili yapmayanların

Hani nerde ninem, nerde kaldılar
Hangi dağın ardında hangi burağın sırtında
Hangi Taptuğun koynunda bekler vaktini
Yoksa Viyana kaplarına mı dayandılar kayıtsız
Cebeli tarığa mı erişti yoksa yanan yürekleri
Ya da aşılmaz kardan dağlardan yol mu bulmaktalar
Verimli bahar topraklarına
Bir ırmak söyle ninem
Adı umut olan bir ırmak olsun ninem
Kenarında gelinlik kızların iftirasız dudakları
Ve günahsız bakışları zülüflerinde
Ve ve masumiyetin kraliçesi olan gözleri
Ellerinde de laleleri ve ihaneti bilmeyen menekşeleri
Tane tane güllerin bağrına koyup suya atsınlar
O ırmak binlerce kola ayrılsın dünyanın her yanına
O dünyadaki ergen yavruların rüyalarına konuk olsunlar

Söyle konuş be ninem, ne olursun
Sen bana ninnileri, tekerlemeleri türküleri söyledin
Gülü sevdirdin aheste gezen bülbüle
Ve çalıkuşunu ve vuslatsız sevdaları
Okulu kitabı defteri şiiri anlattın
Sen bana anne koynundaki zalimleri
Ağlamayı unutan, baş okşamayan babaları
Ve sahipsiz on günlük cenini
Ve onun on beşindeki anasını, katilini
Söylemedin, söylemedin, söylemedin NİNE

Bana tozpembe rüyalar gördürdün
Doğmadan bir güzele âşık ettin
Ve bilmedim bildirmedin bu yaşıma kadar
Acı zulüm kan kin nefret ihanet ve iftira
Bir tanesini bile konuk etmedin cümlelerine
Bana ne öğrettin ninem, ya bu gördüklerim ne
Hangisi yalan, hangisi sahte gerçek
Ben kimim neyim nine

Konuşmayacaksın tamam anladım
Bari teşine sar beni
Dönder dönder ruhumu da incelt benim
Herşeye itiraz eden yorgun bedenim
Ve herkese yabancı yüreğim
Bari şal çoraplarında masum bir desen olsun ninem