Ninem Şiiri - Mehmet Erdoğan 3

Ninem

Üç ayların piri ey Fatma ninem,
Seni unutur mu bu dertli sinem?

Sen şefkat ufkuydun benim gözümde,
Hala bir ışıksın yanan özümde.

Utangaç kadındın, silik yaşadın,
Ama imanı has çelik yaşadın.

Bir kare fotoğraf alamamıştık,
Kameraya bakar bulamamıştık..

Gerçek takva, duruş işte bu idi,
Bana göre kadınların yiğidi.

Yumurtalı sütle beslerdin beni,
Nasıl unuturum ninem ben seni.

Babamdan kaçınca, eteğin kanat
Gibi sarardı da yemezdim tokat.

Kurtulurdum Süleyman'ın cevrinden,*
Bu da bir hatıra tıfıl devrinden.

Sen benim meleğim, dayanağımdın,
Kalbime bir imza atılmış adın.

Allah'ım ninemi bahtiyar eyle,
Onun için ya Rab cenneti peyle.

Bizleri buluştur Firdevs ilinde,
Ninem gülümsesin cennet gülünde....

*Burada kimse babamı sevmediğim zannına kapılmasın. O bizi eğiten birinci usta ve hoca idi. Bu gün namaz disiplinimiz varsa babamızın bunda katkısı büyüktür. Hele toplum ve cemaatle namaz, hayatın içinde olma ruhunu bizlere ilk o vermeye çalıştı. Nispeten de başarılı oldu.