Nimetime... Şiiri - Serdar Aksoy

Şimdi,nasıl anlatılabilir ki sana sen,
Yüzyıllarca düşünecek bir ömrü yaşayamazken.
İsmini yazarken titreyen elim nasıl sıralar,yüzündeki anlamı,
Nasıl yazabilirim,senden önce yaşayamadıklarımı,
En zoru sana şiir yazmakmış yada yazabilememek yeterince,
Şimdi hangi şairin kafiyelerini çalsam da nohoşlaşırlar senin başladığın yerde.
Bana baktığın gibi sana bakmak imkansızmı ne?
Rabbim herkese nasip etmiyor ışığını ve bağışlamıyor maalesef
Anlamak için bakmak lazım gözlerinin içine.

Şimdi nasıl anlatılırki yokluğun; herzaman aklımdayken,
Pek bir fark yok acı ve mutluluk dışında, sensizliğinde, sen gibi,içimde;
İçimde ve sadece bende,
Bu da, hediyesidir yaradanın hiç akıllanmaz bir serseriye,
Belkide akıllansın ve örnek alsın diye
Ve öylece uzanır ruhum, ruhunun inceliklerinden içeriye,
Bir sabah uyandığımda,
Yakalayamasam da doğan güneşi, birinin olduğunu bilmek güzel,kamaştıracak gözlerimi,
İşte böyle birşey, anlatabilmek Rabbin en güzel Nimetini.