Nisan yağmurlarını
özlüyor ruhum arınmak için
yaşanmışlıklarımdan
doğduğum günün sabahına
usul usul süzülmek istiyorum...
İlmek ilmek dokunmuş
onca zamanı bir çırpıda silmek
ruhu teslim etmekle mümkün biliyorum
ve ben bir çiçeğin ölümünü izliyorum
kökleri kurt yeniği...
Mehpare diye anılmak yeryüzünde
yüzüm yerde gözlerim şehla
aklım firari bu gece
dokunsam tenini dağlar parmakuçlarım...
Belki susuzluktan sayıklamalarım
belki de güneşi görmemek için
perdeleri çekmeyişimden
bu ara loşlukta aramın hoş olması...
Usul usul yağsan şöyle
ben hiç kaçmadan
çıplak ayaklı küçük çocuklar gibi
biriktiğin yerlerde zıplasam...
Sana kansam
suya doysam kara bulut...
04 Temmuz 2017
Kayıt Tarihi : 4.7.2017 00:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nimbus: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
ben hiç kaçmadan
çıplak ayaklı küçük çocuklar gibi
biriktiğin yerlerde zıplasam...
biliyorum bu çok zor.. içli dışlı olunca gölgelerle ve loşlukla...
ileriye bakarken karşı kıyılarda kalıyor insanın aklı...
çok güzeldi...
kutlarım..
sevgilerimle..
İnsan tazeleniyor, ruhuyla beraber... Kutlarım Mine hanım, bu güzel şiirinizi zevkle okudum...Sevgiler...
Ancak Nimbus yagmurlar bir anda boşaltır tanelerini insanı sırıl sıklam yapmayı bırakın önüne katıp sürükleyecek kadar vahşidir doğası...
Çok güzel bir şiirdi, yağmur taneleri kadar berrak ve o kadar rahatlatıcı...
Kutluyorum Mine Hanım...
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (12)