İnsan önce kendisiyle kalıyor
Birileri bir şeyler çekti ayaklarımdan*
Ben beyazlardan masumu sevdim hep nilüfer olanını
Sevdikçe sesli bir kederi sustum içimde anneme benzer
Sevdikçe su kalpli aşklarım oldu göğsümün nikahı yerinde
kendime gittim kendimde kestim şiirgünü pastamı sevdikçe
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta