Nilüfer Saçlı Kadınım - Sen Kimseyi Seve ...

Sen kimseyi sevemezsin, Biliyorum.
Ben de kimseyi sevemem, Biliyorsun.
Mirim;
Piraye öldü de aşkından, Nazım'a dönmedi diyorlar.
Füsun, Kemal için içtiği dört bin küsür sigarayı dahi saklarken,
Fikriye tüm yasakları çiğneyip Ata'ya koşarken,
Ben ise sadece notlarına bakıp duruyorum.
Yazılarını öpüyorum, kokluyorum.
Bazen elim terlesin diye bekliyorum da,
Mürekkep ile karışsın istiyorum.
Hiç birisi yine de yokluğunu doldurmuyor.
Sonra, sonra öyle duruyorum işte bir köşede.
Sensiz, Sevgisiz, Bir çare.
Şimdi bakıyorum da sağıma, Soluma, Sol yanıma,
Resimlerinle avunmaya çalışsam da,
Yokluğun her yanımda.
Nerede o verdiğimiz sözler?
Uğruna yeminler ettiğimiz Ay Parıltısı,
Küfürler ettiğimiz mesafeler nerede?
Bir Günaydın deyişe hasret uyanıyorum her sabah.
Terasıma gelen kuşlara soruyorum şimdi seni,
İstinye'de gidiyorum bazı akşamlar.
Küstah bir bira alıyorum, İçtiğimiz bankta sabahlıyorum.
Yaşadığın şehire geliyorum bazen sebepli kaçamaklarla,
Tahmis'e gidiyorum oturduğumuz masaya bakıyorum,
Beyran içiyorum, Adliye'nin oralarda dolaşıyorum.
Aynı havayı soluduğum da ruhum huzurla doluyor, kendime geliyorum.
Bunu hissediyorsundur, Hissediyorum.
Dönüşünün tarifi yok.
Ah bu dönüşler yokmu, bizi bizden alan o ayrılıklar.
Sanki bana hep gel diyor orada duruşlarım.
Ama sen yoksun.
Nilüfer Saçlı Kadın,
Nilüfer Saçlı Kadın'ım,
Ruhum, ruhunla kavuşsa ancak sana kavuştuğumda huzur bulacaktır bilirim.
Şimdi, Dünya'dan vazgeçsem de aşkımızdan vazgeçmedim, geçemiyorum.
Nazım'ın Piraye'si oldu, Mecnu'nun Leyla'sı,
Ata'nın Fikriye'si vardı.
Bir Eren'in, Seni olması mı çok geldi bu Dünya'ya, Dünya'lıklara?
Özlüyorum bil, Yokluğun çok derin.
Kuşlara haber saldım yine, Kulaklarını okşasınlar diye nağme nağme...

05.28
11.01.2021
Eren KOR