Nilüfer Saçlı Kadınım - Kırlangıçlar

Taç yaptım sana dağ çiçeklerinden,
Kırlangıçlar ışık tuttular.
Güneş'in soğuk tarafına çevirdim yüzümü,
Boynuma prangalar doladılar.
Bir tutam aşk sunmak istedim sana,
Özgürlüğüme senden bir vurgun vurdular!
Bir kalem de yazılmış yalnızlığın içinde,
Satır oldu da sayfalara ruhum,
Yine de senden yoksun bırakamadılar!
Sensiz hayal etmediğim gelecekte,
Ben tek başıma yaşamaya çalışıyorum.
Uyuduğum uykudan uyanmak istemiyorum.
Olur ya, rüyalarıma gelirsen ben uyanmam daha!
Olur ya, gecenin sen kokan zamanında ölürsem ben,
Ölümü de sensiz yaşayamam!
Sen kokan Şiir'ler de herkes sadece seni aradı!
Ruhumda acının ayak izleri,
Ve kulaklarımda gidişlerin ayak sesleri!
İşte böyle yenik düştü ya hayallerimiz...
Şimdi söyle bana,
Kaç geceyi gördün sabaha kavuşamamış?
Kaç gündüzü gördün gece olamamış?
Hayatıma düğüm atılmış sensizlik,
Bir çırpıda yine sende bulur kendini!
Bundandır, Berfin oldu işte yüreğimiz!
Rivayettir çünkü Berfin çiçeğinin hikayesi!
Güneş'e olan aşkından ölecekken,
O, Ölmeyi göze almış ona kavuşurken.
Şimdi bir rivayetin seni gözden kaybetmesine içiyorum,
Çünkü ben seninle var oldum,
Ve sensiz tükeniyorum.
Ne olur sen, başkasını sevme!
Çünkü ben seni ilk gördüğüm gün gibi seviyorum!

13.34
26.9.22
Eren KOR