Nilüfer Saçlı Kadınım - Müzeyyen

Özlemek...
Her seferinde biraz daha özlemek!
Ve her seferinde de ilk ayrılık gibi özlemek!
Terastayım,
Sana doğru gülümsedim bu akşam vakti.
Ellerimi uzattım sana doğru,
Bir parça da dem saldım rüzgarlara...
Kokunu istedim uzaklardan,
Küfrettiğimiz mesafelerden aşk dilendim!
Radyo'da Müzeyyen var, taş plaktan çalıyor...
Elbet diyor elbet bir gün buluşacağız...
Sahi ya buluşacak mıyız acaba bir gün?
Sana ilk kavuşmam gibi,
Bir alacakaranlık vaktinde,
Yine karşılamaya gelecek miyim acaba seni?
Yine sarılıp da birbirimize,
Unutacak mıyız her şeyi?
Var olmaya adanan kalplerimiz tekrar buluşacak mı acaba?
Senden öğrendiğim şükretmelerle,
Tekrar değecek mi alnım senin için secdeye?
Özlüyorum işte, çok özlüyorum elimde değil...
Galata'ya giderken seni arıyorum,
Çalan telefon sen ol istiyorum,
Yatağa uzandığımda bana sarılmanı istiyorum.
Bir balıkçı meyhanesinde yine rakı içmek istiyorum seninle.
Kaybettiğimiz aşkımıza küfürler etmek istiyorum.
Sonra yine kahkahalar atalım ama olur mu?
Yine ağlayalım, yine kahkahalar atalım,
Ve yine sımsıkı sarılalım,
Ama bu sefer ayrılık olmasın sonunda,
Zira, bu ayrılık beni benden etti.
Nilüfer Saçlı Kadın,
Nilüfer Saçlı Kadın'ım...
Bak Müzeyyen'de soruyor!
Sevgilim ne zaman buluşacağız?

18.26
27.03.2020
Eren KOR