Nilüfer Saçlı Kadınım - Mihrimah

Gece yıldızların ışığına dönmüş bir ay çiçeği gibi yüreğim...
Zor geliyor yaşarken ölü kabul edişler.
Kalbi mezarda gömülü bir beden nasıl yaşayabilir ki?
Zaten yalnızlığımın sebebi, seni bekleyişim değil miydi?
Aşık olmam derken, Aşkın mihrimahında buldum kendimi!
Bir elim de Güneş ve diğer elimde Ay!
Bilmezler ki, Işığımın kaynağı gözlerini!
Tekrardan dokunamayacağımı,
Ya da dokunmaya dahi kıyamadığım ellerini!
Bilmezler ki yanımda ki ile ölüp kalbimde ki ile gömüleceğimi!
Kaçıp gitmek istiyorum buralardan,
Defolup terketmek istiyorum.
Bir tren garında sabahlayıp,
Lanet edercesine uzaklaşmak istiyorum.
Trenin sol camından seni izlerken;
Uğruna sayfalarca Şiir'ler yazmak,
Küstah bir birada anılarınla yaşamak istiyorum,
Her zaman yaptığım gibi.
Ben bu ayrılığın acısını yaşarken ödedim!
Milim milim işledi içime yokluğun,
İliklerime kadar hissettim.
Dünya'dan vazgeçtim.
Tüm dinleri karşıma aldım,
Her Din üzerine yeminler ettim!
Ve sen yine gelmedin...
Gülüşlerimden vazgeçtim, Geçmişten, Gelecekten...
Söylesene sahi! Kime aşık olmuş bu adam?
Aç kaldım, Susuz kaldım,
Ama her anımda yine seninle yaşadım.
Olur ya,
Duyar üzülürsün diye zor bela kendimi toparladım.
Git diyorsun ya şimdi!
Mihrimah misali...
Bir elimde Güneş ve diğer elimde Ay!
Ben Ay ışığına taptım, Güneş'in varlığından habersiz!
Ben söylediklerine inanmıştım, Yazdıklarına değil.
Cevap verdiğin her bir cümlenin,
Cümlede ki her bir kelimenin,
Ve dahi kelimede ki her bir harfin üzerine yemin ederim ki!
Ben tek bir Kadın'ı sevdim!
Ben seni sevdim ya Ey Sevgili!
Nilüfer Saçlarını sevdim,
Nilüfer Saçlı Kadın'ım dedim!
Bu yüzden karşı durdum işte her Sabah Güneş'e,
Geceleri bir başıma yıldızları bekledim!

17.11
13.10.21
Eren KOR