Nilüfer Saçlı Kadınım - Kır Çiçeği

Hasret koktu yine gece,
Dağ kokulu kır çiçeğimden...
Bir kadını çok sevdim ben,
Öyle böyle bir sevmek değildi bu,
Taparcasına sevmek!
Bir insanı toprakla bütünleştirmek mi daha acı?
Yoksa yaşarken ölü kabul etmek mi?
Ona sarılabilecekken,
Onu öpebilecekken,
Yeni çıkan şarkıyı beraber dinleyebilecekken,
Uzun yolculuklarda gece yıldızları izleyecekken,
Ahirete kadar göremeyeceğini bilmek!
İşte bunun bir tarifi yok.
Ben bildim!
Ben bunu bildim!
Güneş karanlık doğarken üstüme,
En acımasızlığıyla,
En küstahlığıyla,
Tüm dinleri karşıma aldım,
Tüm inançları!
Mesheplerden geçtim,
Irklara ayıranlara küfürler ettim,
Ama yine de senden vazgeçemedim.
Her yağmur sonrasında ki toprak kokusuna aşığım
Kimisine altındakileri hatırlatırken
Bana seni hatırlattığından...
Zor, çok zor.
Gözün açık gideceğini bilmek hepsinden zor.
Dünya'da şahit olsun, Dünya'dan geçtiklerim de
Nilüfer Saçlı Kadın,
Nilüfer Saçlı Kadın'ım...
Gündüzlere gelsin bu satırlar, Gece'lere gelsin.
Bir fukara yarım kalan aşklara gelsin.
Ben kendimden geçtim, Sensizliğe gelsin.

2.14
6.10.20
Eren KOR