Nilüfer Saçlı Kadınım - Karanlık

Sen gittikten sonra ben hiç eskisi gibi olmadım.
Ve kimseye bir daha sen gibi bakmadım.
Hiç kimseyi sen gibi sevmedim,
Adını hiç ama hiç aklımda tutmadım.
Yüreğimin yangınlığında buldum hep kendimi,
Yüzümü her Doğu'ya dönüşümde seni gördüm karşımda.
Okuduğum bir Şiir'in ilk satırında,
Duyduğum her 2 hecelik adında.
Gördüğüm her yüzde ve işittiğim her seste seni duyar oldum.
Sır gibi sakladığım adında,
Mir oldum ve kayboldum.
Şimdi geceye bir dem daha salıyorum.
Yemin üstüne yemin ediyorum.
Ne halimden Vecde ediyorum!
Ne de artık susmadığım senden gidebiliyorum!
Şimdi yemin ediyorum,
Gülüşlerimize, Seslenişlerimize,
Mesafelere olan küfredişlerimize...
Ay bana karanlık,
Ve ay sana karanlık oldu artık.
Nilüfer Saçlı Kadın,
Nilüfer Saçlı Kadın'ım...
Hasretlerim kabuk bağladı zannetmiştim,
Görünce maziyi kanadı kalbim.

17.03
16.06.21
Eren KOR