Nilüfer Saçlı Kadınım - İstanbul

Sevgilim,
Bana İstanbul'u anlat, senin gözlerinden olsun.
Gülüşü sen gibi Kız Kulesi,
Güzelliğin Galata'dan kalan bir hatıra fotoğraf gibi.
Ve;
Işıltısı olmalı kulaklarda hicazdan bir keman sesi.
Bu gördüğümüz Sonbahar ilk kavuşmamızın sonbaharı sanki,
Her saat bana seni hatırlatıyor!
Başka bahar da Eylül de yok artık!
İki damla göz yaşı döktüğümüz boğaz kenarı,
Şahit olmalı yine bir İstinye sahilinde.
İstiklâl de verilmiş onca söz,
Biz olmaya yemin edilmiş bir yerde,
Orhan ile Füsun'un aşkı önünde... Masumiyet Müzesi'nde.
Sahi ya? Duruyor mu acaba Füsun'un küpeleri?
Nişantaşı'nda rakı içmişliğimiz,
Kör kütük sarhoş olup eve gidişimiz...
Şimdi gel de sarıl bana Gök Kubbe'nin altından,
Çok şükür diyerek yeniden başlamanın hayalinden...
İnsanlar izlesin bizi, yalandanda olsa tebessümle gülsünler.
Olur da bir gün seni son kez dahi olsa göremeden ölürsem,
Hayallerim sadece sende kaldı bunu da sadece sen bil.
Bu bir İstanbul gecesi,
Bana her şey sadece seni hatırlatıyor!
Şimdi sana her yazdığımı veda say,
Çünkü ben sensiz her gün yok oluyorum...

19.01
13.09.2023
Eren KOR