Nilüfer Saçlı Kadınım - Dolunay

Sevgilim,
Sen ruhuma bahşedilmiş en güzel aşk nimeti!
Ben ise, şimdi lanetliyorum sinsice geçmişi!
Gözbebeklerinden; kirpiklerine sıkışmış bir hayâl parçası gibi,
Kafam sensizliği almıyor!
Bir bulanık cevap arayan sorular,
Gecenin bir hışmında kaybediyor maziyi.
Dolunay çöktü üzerime.
Ve ben; en sensiz anda,
Bir bağ bozumundan şarap ile yine seni hatırlıyorum.
Aynayı yalanlamış yüzümle,
Avuçlarından öptüğüm geceleri,
Sana okuduğum tüm Şiir'ler ile,
Bir ıslak ten kokunda kaybolup gidişimi,
Saatin 25'inde ki dakikalarda,
Dört mevsimi de yalan edip,
Pul pul ayrılık çöken beşinci mevsime,
Bir ay yalnızlığını şahit ettim.
Meğer aşk bir olanakmış,
Başımı göğsüne yasladığımda var ettiren şey de neydi sahi?
Şimdi, ruhsuz ve soğuk bir çift günahın,
Bildiği tüm şarkılarda ki seni aramasıydı bu...
Yoksa nasıl dem salacaktı sınırlar,
Geçit vermeyen ömrümüze?
Ne yazsam da artık her şey sadece seni yazacak.
O, Son şiir de yazılacak olursa uğruna,
Ben o son cümleyi yine sana yazarım.
Yine her harfin üzerine yemin eder,
Öznesini yalnız sana adarım!

23.45
8.12.22
Eren KOR