Şimdi, Seni de unutuyorum.
Şimdi, Senden vazgeçiyorum desem de, inanma ne olur!
İnanmazsın da zaten; Beni bir tek sen bilirsin, Biliyorum.
Yosun tutmuş yokluğun yüreğimde,
Kabirler dahi yetmiyor artık, Sığamıyorum.
Bu sana son dokunuşum!
Elvedalı bir hoşçakalın son hatırası bu!
Şimdi;
Şimdi, 2 hecelik adına, Ömrümü bırakıyorum.
Şimdi, Ellerimden ay parıltısına saldığım aşkımı,
Sensiz hiç bir halta yaramayan duygularımı,
Belki bir gün olur da uğrarsın diye gülüşlerimi bırakıyorum.
Şimdi sana ezberlediğim tüm Şiir'lerimi,
İsmin gibi güzel bakan o gözlerini,
Düşen her bir yağmur tanesinde hissettiğim tenini,
Ben sana;
Ben sana, Olur ya bir gün sığınacak bir omuz ararsın diye Dünya'mı bırakıyorum.
Biliyorum, Buna da inanmazsın ya, İnanma ne olur.
Senden sonra;
Gülüşlerim hep yalan oldu.
Şimdi, Gülüşlerimden de vazgeçiyorum.
22.05
16.11.20
Eren KOR
Kayıt Tarihi : 25.1.2022 15:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nilüfer Saçlı Kadın'ım tek bir Şiir'in ismi değil, Başlık altında ki yazılan ve yazılacak olan tüm Şiir'lerin genel adıdır. Geçmişe değil, geleceğe yazılan satırlardır. Kimse için yazılmamış ve ithaf edilmemiştir. İthaf edilecek kişisini bekliyordur.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!