Dalına konar bülbül, güle gönül vererek,
Sevgi halden anlamaz, girer gönüle direk.
Sevenimden ayrıldım, dünya neyime gerek,
Kendimi heba ettim Nilüfer’i severek.
Yıldırımlar vurunca, kırılır aşkın beli,
Seven bahtiyar diyen: ya divane ya deli!
Bulutlarda gezerdim, yâr sevmeden evveli,
Göklerden yere düştüm Nilüfer’i seveli.
Suya düşerde sevda, yanar inceden ince,
Kerem misali yandım, yara derin inince.
Gönül yangınlarında, yananın hali nice,
Yürek veremi oldum Nilüfer’i sevince.
Yapraktan buzlar düştü, tomurcuklar açarken,
Bülbül havada kaldı, gülüm diye uçarken.
Eyüp billur su sandı, aşk meyini içerken,
Gönül sultanım dedi; Nilüfer’i seçerken.
Eyüp Şahan
Ankara 9.1.2013
Kayıt Tarihi : 28.4.2013 22:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!