Nilüfer Gümüş Şiirleri - Şair Nilüfer Gümüş

Gün batarken grubu seyretmek
Seninle ve seni düşünerek
En büyük tutkumdu,sevincimdi
Ama şimdi,yüreğime eziyet.......8.3.2013

Kimsin,nesin verdiğim değeri
Hakettin mi acaba?
Bir düşün.
Sözlerini tartıp konuşmayı
Bilmedin
Kırdın...estin...gürledin

Gönlüme dur dedim,dur
Bunu yapamazsın ona
Ben gönlüme söz geçirdim
Sıra sende biraz gayret.

Yüreğin yansada söndürmek gerek

Dün bir dost'a rastladım
Selamlaştık,dertleştik
Senden haberler dinledim
Ayaküstü,canlı yayından.

Durumun berbatmış

İnsanlar,sevdiklerini elleri ile
Götürüp,toprağa veriyor
Ardına baka,baka geri dönüyor,
Canı,cananı,anası babası,eşi
Gitme,kal diyemiyor
Sonra içte bir yangın durmadan,

Sana olan aşkımı
Suya benzetsem;
Gürül,gürül akan pınar olur.
Ağaca benzetsem
Asırlık ulu çınar olur
Deryaya benzetsem

Neden gelir bu bayramlar
İstemediğimi sanki bilmiyorlar
Her bayram içim buruk,boynum bükük
Hasret,özlem içinde,kolum,kanadım kırık.

Sevemiyorum artık bu bayramları

Bir küçük Kaktüs
Aşkımın başlangıcı
Nasıl kızmıştım sana
Bana bumu verilir diye.

Ne bilirdim ki

Hani demiştin ya
Sana yazdım..senin için
Artık ayıldım,uyandım
Seni de benim gibi sandım..
Nasıl da inanmışım
Kör olmuştu gözlerim

Senmiydin,benim göklere çıkarıpta
Yeryüzüne indiremediğim,
Senmiydin,seni savunmak adına
En sevdiklerimden vazgeçtiğim.
Senmiydin,senmiydin?
YÜzüne baktıkça,ne kadar