/ADINI UNUTTUĞUMUZ, HİÇ HESABA KATMADIĞIMIZ BİR ANDA ANSIZIN GELİR VEDA, ÇIKIVERİR SAKLANDIĞI KUYTUDAN:
“İŞTE BURADAYIM BEN! ” DİYEREK. KIRILIR KOLUNUZ KANADINIZ.
DİYECEK NE ÇOK SÖZÜNÜZ VARDIR KIR ÇİÇEĞİ.../
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
