Nilüfer'e Mektup 2 Şiiri - İsmail Çelik 2

Nilüfer, bu sana ikinci mektup
Bir yanda ümit var bir yanda ağıt
Sanma bir mektupla unuttum seni
Ellerim sitemli, küskündü kağıt.

Yaz bulutu çöktü, çöktü bir yarım,
Yağan yağmur değil benim efkarım.
Bir süredir yine hep ihmalkarım
Ya gel topla beni ya hepten dağıt.

Yokluğun kor gibi ruhumda, histe...
Ben mi pırangalı, sen mi hapiste?
Haftalar dağınık, aylar üst üste
Saatler cehennem gel de sen soğut.

Yosun tutmuş beklediğim durağım,
Senin gönül durağından ırağım.
Her nefeste yaralanmış yüreğim,
Sen vurdun, sen yıktın, bari sen avut

Hüznünün ardına saklanmış yüzün,
Hani mutluluğu geçmezdi hüzün?
Bu nasıl Ağustos! sanırsın güzün,
Ne çınar dinledi ne çam ne söğüt.

Az kaldı dermanım, az kaldı ferim,
Her mektup, her mısra büyük zaferim
Ey sevda bakışlım ey Nilüferim,
Bitip tükenmeden gel tekrar büyüt.