Nilüfer Çiçeği Şiiri - Tülin Sezer

Pirinç tarlasına komşu,
Köksüz yaşar bataklıkta
Nilüfer çiçeği...
Özgür ama sürgün... Çamurun içinde...
Kirli dünyada akça pakça bembeyaz...
Solgun ve kederli...

Bu şekilde
Ne olduğu yere bağlı ne de başka bir yere bağlanan...
Gökgürültüsü ile ürkerek uyanan...
Kederi, yalnızlığı tek başına sevmeyi öğrenen,

Dereden nefes alan, kır çiçeklerinin kokusuyla beslenen...
Kendi suyunda yüzen
Hep bir yere gidecekmiş gibi azade ve özgür, yalnız...
Gidecekmiş gibi görünüp
Bir yere gitmeyen çaresiz çiçek nilüfer gibi...
Bir hayat girdabında...
Varlık ve yokluk arasında kaygılarımızla...
Sonsuzluk arzusu sarmalında...
Sudaki Nilüfer çiçeği gibi
Ölümün sonsuzluk girdabına katılıyoruz.