Sessizliğin öfkesi
Rüzgar da sallanan
Dal misali
Sana deseler ki
Sakın aldanma
İyiliğin ayak sesleri
Akşamın kirpikleri boyandı kızıla
Dalgasız deniz gibi her köşe başında
Tenha adımlarla yok oldu caddeler
Bir sürü misaliydi geçen fikirler
Son demlere vurdu yağız yağmur
Uçuşan kar tanelerine dönüştü
yapraklara tırmanan mutluluk
sonbaharın bitişine kadar
sevgi dolu yürekler
yağmurun göz yaşları gibi
dizi dizi sıralanan ezgiler
dalgaların gel gitlerinde
denizlerin coşkusu
çıldıran nefeslere doldu
gecenin karanlığına sinen
nefret söylemleri
aya gizlenen hüzündü
dallara düşen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!