Uçurttun yapraklarını gök yüzüne
Süzülüp serpilen mavilere karıştın
İçimizde koklanmayan kışın habercisi
Göl kenarında nazik açan nilüfer
Yağmalardı gölleri yağmurlar
Sen içinde savrulan bir sandal
Kapılıp çamurlara balçıklara
Kendi kendini temizlerdin nilüfer
Yeşil kabzanda naçardı yaprak
Sancağındaki nazik tomurcuk
Göz ucuyla bakınmaya sakınıp
Gelip geçerlerdi uzaktan nilüfer
Yalnızlığın yüzüne oturmuş çiçektin
Vakitsiz soldurdun güzelliğini
Buzdan kiristaller düşerdi yüzüne
Kulaktan kulağa duyuldun nilüfer
Kitapta yaprak oldun okunası şiir
Fuardan fuara savruldun imzalanıp
Gönüllerde taht kuran bir hayatın
Başrolünde oynayan bir kızdın nilüfer
Kayıt Tarihi : 8.4.2019 14:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
*** Uzaklara gidip gelmeyen bir baba Küçük yaşta çocuğunu yetimhaneye bırakıp tekrar evlenen bir anne Baba özlemiyle yanıp tutuşan bir kız çocuğu ve hayatın ağır yükünü omuzlayan bir yaşam Gizemli bir kolye İçimizdeki eksikliği gidermeye çalışan genç bir yazar
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!