Zannettin sen berrak sular içinde.
Dibin batak kurumuşsun Nilüfer.
Gözler yorgun boş hayaller içinde.
Dert içinde boğulmuşsun Nilüfer.
Nedir bu gönlünden kopan velvele?
Fayda yoksa hiç takılma evvele.
Giden gitmiş sanma bir daha gele.
Beklemekten yorulmuşsun Nilüfer.
Olur böyle, bazen rüzgâr ters eser.
Bazen aşklar, bazen dostlar da küser.
Kendine gel, kader sana da güler.
Sen gülmeyi hak etmişsin Nilüfer.
Kayıt Tarihi : 19.4.2012 22:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!