Nilüfer Şiiri - İsmail Tataroğlu

Ben çöl ortasında bir gölüm.
Sanmaki serabım,
Aşk kadar gerçeğim.
Sen bir Ağustos akşamı,
Üzerimde açan nilüfersin.
Kök salıp en derin yerime,
Bedenimi titretensin.
Açtın bembeyaz yapraklarınla,
Bir anda sardın üzerimi.
Sazlıklar çekti hemen,
Üstümden yalan gölgelerini.
Beni besleyen ırmaklar,
Birer birer kururken.
Sen açtın üzerimde,
Ve; sevginle besledin beni...