Nilgünüm Şiiri - Gürsel Cengiz

Kocaman
En sağlam yerimdi yüreğim
İşte o yüreğime, hançeri batırdılar

Ömrünün baharında
Dahası yirmi üçünde
O soğuk rengi kara, toprağa yatırdılar

Gelinliğin beyazdı, kefenin ak
Ne olur aç o güzel gözlerini de
Son bir kez, halimize bak

Ne oldu baharına
Bir kelebek gibi narindi
Yaşamak istediği, hayata doğru koşuşturdu
Oysa Azrail onun eline, bir çiçek tutuşturdu

Neredesin
Dünüm
Acı günüm Nilgün’üm