Gözlerimi bilmezsin
Nasıl üşür hain yüzlerde
Ellerimden kelebekler uçuşur
sızlayan yüreğime
Ah nasıl yanarım nasıl
buğday sarısı gecelerde
Desem ki vakitlerden bir nisan
Gelincikler yol boyu
Dansediyor içimde yıldızlar
Sevdamdan
Gözlerin yüzüme
Baharın erdiği sahilde yağmur konuşuyor şimdi
damla damla köpürüyor denizle
Oturmuşum kumların üstüne
Bir de türkü tutturmuşum ki, değmeyin keyfime
Islanmakmış, hastalıkmış, hak getire
Yağmur eritmez insanları benim büyüdüğüm şehirde
Bahar yeşili düşlerim vardı
aşkı çaldım
biraz keder, biraz umut ama hep
dolu dolu sevda kattım
Bir varmış bir yokmuş derken
Karaydı, kapkaraydı gözlerinin rengi
Yanağında gamzesiyle meydan okurdu umarsız hayata
Ne bir kış bilirdi gözlerinin renginde ne de gece
O hep aydınlığa dönüktü
Elleri nasır tutmamıştı daha
Yapraklarında bir çiğ damlasıdır aşk
Çağırır savurduğun koku
Yüzünde gölge gölge hüzün
Bir durur, bin konuşur
Aseya
Sevdalar dökülüyor gözlerimden
Bir bebeği sevmekle başlıyor yaşam
Umarsızca yaşanmış yıllardan
Yüzümdeki çizgilerden haykırıyor hayat
Ve türküsü akşam sefalarının
Seni özlüyorum
Ne yana baksam sen
Hangi melodiyi dinlesem
Hangi gülü çeksem içime
Sen
Seni düşünüyorum
Gülümse, gözlerine düşmesin perde
Gülümse, yüzünde çiçekler açsın
Ne olursa, ne olduysa yaşandı bitti
Gülümse, doğan günden
Yüreğin nasip alsın...
Kavurur içini pembe köşklerde yaşanan düşler
Dağılır giderdi Mahpeyker
Yılların yorgunluğu muydu kadehten içtiği
Asırlar mıydı özlemle geçirdiği, düşünürdü
Giderdi pencerenin yaldızlı kenarına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!