Yüzün beyaz sen solgunluksun
Ansızın ışıksız orman gözlerin
Kuşlar geçiyor çığlık çığlığa
Korkuyorum gülmüyorsun
Yalnızsın unutmak ve ağlamak için
saçlarında pas kokuyor yağmur
az sevilmiş taşralı kızlar gibi
herkes kendine kırılıyor, kırılsın
şimdi sen
bu şiirden kaç kere geçtiğini bilmeden
ıssız bir dağ gibi ağla istersen
Bu nasıl bir üşüme kalbim
Hızla çekiliyorum senden
Son şiiri beklemeyeceğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!