Nilgün Marmara Şiiri - Semina Morez

Bu yolun dönüşü olmadığından
Donesim var hayatin kıyısından
Sevdayı katlettiler sevdiğim
Kanıyor her yanım

Öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna
Diyen bir şair vardı, sevgi dolu
Sevmekle kuşu bağdaştırdı, öyle güzeldi ruhu
Sonra hayatın neresinden dönülse kardır dedi
Fazla beklemedi bir mektupla gitti
Bu hoyrat ruhlu insanlarla bütün ittifakı kesti
Yaşatmiyorlar sevdayı

Hoyrat ve canavar ruhlu birçoğu
Bakan kör duyan sağır
Evrenin renklerinden melodisinden bihaber
Aciz ve yavan bir yaşam

Yanlız değildi Nilgün evliydi
Yaşamı paylaştığı bir insan vardı hayatında
Yemeğini yatağını odasını paylaşmaktan öte geçmemiş gibi

İntiharından sonra eşi; ‘Şiir yazdığını bile bilmezdim, bir kenarda pıtır pıtır bir şeyler yazardı’ demiş. İşte bu kadar basit her şey, anlaşılamamak birbirine en yakın iki insan arasındaki derin bir uçurummuş...

Hayat buymuş, anlaşılmak için çırpınmak
Hiç bir zaman anlaşılmamak
Anladığını sandıgınının hiç anlaşılmayani olmak
Yanmak yanmak yanmak
Bu yangın sonsuza yol alacak