Hikâyemin başladığı yerde alnıma yalnızlığı kazıdılar.
Bir gün o kadar büyüdüm ki, kalbimin yerini öğrendim. Hem de
Nilgün gibi.
Bir sokak daha uzattım evin yolunu,
Çünkü beynimin billurlarındaki şarkı henüz bitmemişti.
O sokakta korkuyu öğrendim.
Annemi sevmeyi öğrendim,
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta