her sabah güneş dogdugunda
ve ehr dogan güneş ile
sensiz bir güne uyandıgım için
ve o gün sensiz geçecegi için kahroluyorum
geceler o kadar zalim ki
herşeyi düşündürüyor kör karanlıgınla
sokaklar bomboş
ışıklar sönük
heryer ıssız
kimi evlerinde uyuyor
cansız bedenim seninle yaşadı
mutsuz hayatım seninle huzuru buldu
bu gözler seni gördügü zaman aşkı buldu
kalbim seninle sevgiyi buldu
kalbimin sahibi sensin
sevdim mi bir kere severim
ugruna canımı verecek kadar
aşkından deli divane olacak kadar
herkesi önüme siper edecek kadar
ayrılıga yer yoktur sevdim mi
seni ilk gördügümde
kor düştü yüreğime gizlice
duygularım alevleniyordu gün geçtikçe
seni sevdigimi anladım günü gelince
öyle temiz yüreğin var ki
şimdi seninle olmak vardı
ellerini tutup omuzuna yaslanmak
dizlerine uzanıp deryalara dalmak
boynuna sarııp hasret gidermek
şimdi seninle olmak vardı
ayrı geçen her günümüz
bir ömürden gitsede
hayata küsüp acı çeksek te
elbet birgün kavuşacagız sevdigim
aşkımızı rahat yaşayamasak ta
ellerim ellerini arıyor sevdigim
gözlerim her yerde seni soruyor
kalbim aşkınla çarpıp duruyor
bedenim canını istiyor
nerelerdesin gel artık
özleminden daglar taşlar ağlıyor
beni sevmek kan akıtmak dersen
bu dünyanın şah damarını keserim
illa senin kanın dersen
ben seni topraktada severim...! ! !
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!