boşlukta
bir o yana bir bu yana savrulan
düşüncelerle yoğunlaşmış beyin
alabildiğine özgür,gizemli
duygulara istemsiz bir set çekilmiş
kadehime doldurdum seni
bitene kadar kal hiç değilse
yudum yudum içeyim bir kez olsun
kırmadan kadehimi....
ben kaç gecelerdir sevdim seni
ve kaç gündüzler
ne yıldızlar geçebildi önüne
ne ay
ne de güneş
ben
her şeye geç kaldım
çok erken yol almaktan
ucundan yakaladım sadece
iki elimle tutamadan
yaşamak hüner işte
ölüm ise kader
bir bak güneşe
kırpmadan gözünü
mümkünse....
güneşi çağırıp
gölgelerde yaşıyoruz
ve ağlıyoruz ardında
kuru ayazlarda
ışığı çağırıp
mahkum düşlerim sana
mahkum yüreğim
anladım silemeyecek zaman
sevdiğim
esirinim...
sen bir güneş olsaydın
dünya kapkaranlık olurdu
soğuk,titretici ve de sırılsıklam
sen bir şiir olsaydın
kelimeler ölüm kokardı
gülüşümü aldın yüzümden
emanetti bana anılardan
saklı kalsın gözyaşım
ders almadım acılardan..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!