Nil Nehri ve Aşk Şiiri - Faruk Avşar

Issız bir ormanda kayıp olurken bu yorgun bedenim
esen rüzgara ruhumu emanet ederek çaresiz bitki düşen bedenim
dalın yaprakları gibi sağa sola savrulunca avazım çıktığı kadar haykırıyorum
bu ruh bu bedenden çıksın istiyorum.

Geberircesine hırslanıyorum. sana inat acıyan bu bedenim asla ağlamayacak gözlerimin etrafında dizilmiş kirpiklerimdeki teller asla ıslanmayacak
sadece sana tek bir yenilgim olacak oda kalbime dizgin vuramıyorum
ama sana inat deşifre olmuş hiç bir anımda ağlayan iki çift gözyaşım olmayacak.

Sana inat sessiz ve suskun ağlayan bu kalbim gizli gizli ağlasada
o anın Mutluluğunu görmeyeceksin. çürümüş cenazeye dönüşen bu bedenim
sahra çöllerinde kum fırtınasına dönüşürken
sana inat bir gün Nil nehrine ulaşacağım
ve orada yapa yalnız sensiz yaşamaya alışacağım..!