Nil Gülümserken Şiiri - İsmet Can

Daha geçen hafta veda etmiştik; Kızıldeniz'e
El sallamıştı; o da, Eritre sahilinden
Ama bizim rüyamız başkaydı
Cezbediyordu; bizi Nil
Ve nihayet buluştuk; Beyaz Nil ile
Mavi Nil'den
Şahit oldu bu vuslata, Hartum

El ele, kol kola yürürken; Mısır'a
Mola verdik; Halfa Vadisinde
Aramıza aldık; Sudan'ı
Sudan sebeple

Şimdi tek yol izliyordu; Nil
Turuncu kumu Gize'ye doğru
Uykuya daldık; Assuan'da
Bizi Nil'de taşıyan teknede

Yılan gibi kıvrılıyordu; raks edercesine Nil
Afrika düzlüklerinde
Uzatmalı bir aşk misali sanki
Bitmeyecek hissi

Belli ki bizi kıskanmıştı; Kızıldeniz
Gönlüne almak yine bize düştü
Ve o kızmadı; veda zamanı
Son kez havasını çektik;
Ciğerlerimize doya doya

Hepsi bu kadardı
Ayrılma zamanı gelmişti
Biz mi Nil'de gezdik; Nil mi bizde
Biliyorduk; artık ahengini

El salladık; hüzünle dönerken
Ve Nil gülümserken