Nil Gibi Şiiri - Hasan Suver

Nil gibi çölüne
İpekten deniz gibi ayaklarına
Uzandım.

Dervişin gece gönlüyle
Aynamı açtım sana
Sakladığın ilk yazla bakarken
Kırılır bütün putlarım
Gölgesine yaslanan dağlar gibi
Döner mezar taşına

İlk orucumsun benim
Hecen ruhumun tomurcuklarını patlatır.
Ben aydınlatan acıyım
Akşam renkli çayların tadıyım
Kardelenin doğuşuna karlar ağlasın
Taze gelinlerin akşamı gibi bekler
Tenhalarda nesrinler

Ütüsüz gecelerin denizlerinde
Sandıkla yüzen Musa’nım senin
Saçlarını unutup çıkmışsın yaylalara
Gökyolların yıldız
İzler içinde iz
Rüzgarla gelen bir koku
Anasız
Dönüyorum rüyamdan
Viyanasız