NiL'de Bir SePeTTeYiM Şiiri - Osman Şener

Avucumda hiç üşümez yüreğin…
Karlara vurunca ışığım kıpır kıpır,
Kurtulur canfeza Güneş donmaktan

Suyu ürpertir delice, yıldızları da;
Renk sağanağında yıkar çiçekleri, yaprakları;
Candan aziz varlığımdır alemi ışıtan…

Ruhları tatlı bir sarhoşluk alır;
Dideler kamaşır hârelerimden;
Varlığımda erimektir aslolan.

Çamura müptela, paslı sineler!
Kurban edilmekte ervahı nâsın;
Böğüren tanrılar adına durmadan!

Adım boşaltılmış vakumlanıp korkularla;
Silinmiş hafızalardan küçümsenerek;
Anlamsız bir sızı kalmış horlanan

Kulaklar mekanik seslere mail;
Kablolarla örülü kozalarında,
Mil çekilmekte bebelere doğmadan.

Beşer kör, sağır ve inat bu yüzden;
Bunun izahı zor onların dilince;
Anlaşılmaz kılıyor sözümü n/isyan

Bir kez daha Nil’e bıraktı annem;
Gönül fizana sürgüne gidince…
Nerdesin Asiye? Kalk hadi; davran!

Yanımda biterdin feryat edince.