tarih: 15 mayıs 1992
olay:genç kız sevdiği delikanlı ile babasının tayini nedeni ile yarılmak durumunda kalacağını düşündükçe çıldırıyor du.Erkek arkadaşı bu duruma pek aldırış eder gözükmüyordu.ayrılığın son haftası genç kız hamile olduğunu öğrenir hemen sevdiği erkeğe koşar erkek umursamaz davranır kız kendini denize atarak hayatına son verir.
tarih:13 mart 1994
olay: genç kız ve genç delikanlı birbirlerini çılgın gibi sevmektedirler.Ancak delikanlı henüz bir iş bulamadığını kıza bir türlü anlatamaz ve sürekli yalan söyleyerek kızı oyalamayı birşekilde başarır,kız bu duruma daha fazla dayanamaz ailem beni başkasıyla evlendirecek demeyi tercih eder ancak durum değişmemiştir.sonunda erkek çaresiz açıklar bütün gerçekleri genç kıza kız neye uğradığını şaşırır ailesine bu durumun izahına çalışır.ailesi kızı oğlana vermez.oğlan daha fazla dayanamayıp şehri terkeder.Genç kız dayanamaz ayrılığa ailesi kızlarını odasında asılı bulur.
etimesgutta bir akşamakti
yağmur yağıyor sokaklar ıslak
durakta bekleyen sarı saçlı' Belen' kız
yüreği ürkek ağlıyor belki birazda korkuyor
eski iskarpinleri ayağında yağmur içlerine işlemiş
o hiç aldırış etmeden gelecek otobüsü bekliyor
sevgi dolu bir ailede büyüdün ben...
herkesin örnek alabildiği...
zamanların en acımasızında yaşıyor insanlar
iyi insanları melek diye ayırdım gözümde
sevgi benim suyum oldu hep
önüme gelen herşeyi sevgi temizleyiveriyor
yahşihan'ın sokaklarında kaldı çocukluğum
elmadağ tepesinde kaldı uçurduğum uçurtmalar..
.....
solmaz teyzemin bahçesinden verdiği erikler..
karagedikli ahmet dede gocumandı göbeciğin
..................
yaşanmışlıklarım var hayatta rafa kaldıramadığım hüzünlerim
gülüyor bakmayın yüzüme içimde bütün acılar
üşümenin kavşağından geçiyorum an be an..
karla örtülü yüreğim
daha güneşi tanıyamadım
....
kuytu bir kıyıda bıraksam yalnızlığı
yalnız kaldığında anlayabilse beni
yıllardır terketmedi gölge gibi peşimde
güneşi her görüşümde bitecek sanırım yalnızlık
aniden hava kararır karanlığın rehaveti çöker
yine otururum yalnızlığımla başbaşa
Kurudu topraklar
En derin yağmurlarla birlikte
Son bir bakış değdirdim göklere
Bulutlardan şeklini aldım yüzünün
Gündüzleri yas tutup geceleri ağladım
gün doğdu yeniden
güneş vurdu tepeden
ama anılarla yorgun bedenim
hem ağlıyor gözlerim
hemde üşüyorum güneşin kavurucu sıcağında
bu hüzünleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!