Nil 2 Şiiri - Recep Metin Yerdelen

Bu hastalıkla nereye kadar yaşarım bilmiyorum
Ne yana dönsem seni sadece seni görüyorum,
Ve biliyorum bir hoş çakalı bile hakketmiyorum,
Ama bil seni çok ama çok seviyorum…,

Yalan bunların hepsi yalan diyemiyorum,
Ayrılıp ta senden nedense gidemiyorum,
Hala ümitle senin bir çağrını bekliyorum,
Ama bil seni çok ama çok seviyorum…

Bir şiir bir nakarat bir nokta gibisin,
Nereye baksam o yanda bir güneşsin,
Hayat damarım gibi tek ve özelsin,
Ama bil seni çok ama çok seviyorum…

Saatler yokluğunsa sabırsız bir türlü geçmiyor,
Sensizlik korkusu her geçen saat çığ gibi büyüyor,
İçimdeki arzu özlem ve istekler bir türlü bitmiyor,
Ama bil seni çok ama çok seviyorum…

İşte böyle seni anlamak isterdim.
Hayata bakış açın yaşadıkların ve zamansızlık ve uzaklık anlayışını anlardım.
Ama ben sana bu kadar yakın olmak istedim
Her akşam Telsime geçen hattın bu akşam ben bunu dilediğim halde geçmedi. Hala beni aramadın bunun sebebini bilemedim.
Haklısın sanırım.
Çabam boşa.
Çok uzun zaman sonra seninle huzur bulmak istedim.
Ama hata seni o iki satır yazıda hissetmekti. Hata sana bu kadar uzaktan seslenmekti.
Evet seni tanımıyordum ama en azında hissediyordum.
Evet beklide çok üsteledim. İnsanlar gibi ben sana dokunmadım. Anlattıklarına ve samimiyetine inandım. Ama bende bir insanım. Sen hep böyle kaçan olursan bu bana ters.
Ben akılcı ve mantıklı uyumlu bir çift olmak istedim.
Sana da bu nedenle her şeyi açık ve net yazdım anlattım.
Bir çağrınla bile çocuklar gibi sevindim.
Ve yola çıkıyorum.
Yeni bir hayat dünden tek farkı yarında senin yanımda olmayacağın.
Bu kez, bu kez terk edilmek olmasın istedim ama haklısın sen gelmedin ki terk eden olasın.
Bana bir uzatmadın ki elini.
Bir veremedin ki sevgini. Oysa sana olumsuzlukları yaşatan insan veya insanlar ben değilim.
Ben sadece SEVGİ diledim. Ama olmadı.
Rahat ol, ben seni asla rahatsız etmem.
Artık aramayacaksın da. Çünkü senin baktığın açı o kadar farklı ki. Beklide korkuların benden çok.
Ama kendine bir kez olsun karşındakine güvenle yeni bir yol çizebilirdin. Yapmadın.
Bu yaştasın ve yapmadın. Sanıyor musun ki daha çok seven, daha çok saygı duyan ve sana önem veren biri olacak. Üzgünüm ama sanmıyorum. Ben 8 ülke ve 60 şehir gördüm ama 4 üniversiteye rağmen hayat okulunda sınıfta kaldım.
Şu an çok üzgünüm birazdan gidiyorum. Tek dileğim bu uçağın düşmesi ama insanlar var. Oda Allah’ın işi sade beni alsın. Bilmiyorum çünkü seninle yaşama olan inancım kırıldı. Sana bir beyaz gül gönderdim ama o kana bulandı.
Ve adı; Nil, bir Prenses tin. Hayat senin, Mutlu kal…Hoşça kal…
Ve unutma CAN.. Her derdin bir ilacı, her ihanetinde bir celladı vardır.