Niksar Gecelerinden Birinde

dilim
huzursuz kuşlar ormanı
sensizken tınısız
acemi özleyişlerden yorgun

çıplak bir bölünmüşlüğün
yüzyıllık çağıltılarında

sorma yüreğimi
oyalı işlemeler ortasında
ip atlama notlarıyla dolu
epriyen tüllerden daha da çileli
yağmur nazlanışlarına hasret

ve biz yalnızlıklarımızda bile
bulut uçları gibi
birbirimize akmışız

yudumladıkça uzun ömürlü şarapları
ay doğmuş dudak uçlarımızda
şiirlerle ışıtmışız seherleri

şimdi
gri sesli ıslıklarla uyut beni
güz incirlerinin kokuları sinsin aynalara
geceleri