Nikotin Sarmalıdır Yokluğun

Eylül fısıltılarıyla sevişir iken başıboş bir rüzgâr
Binlerce resim ve gözyaşı kristalleri denizleri süsler
Anıların eteklerine tutunarak savrulur mevsimler
Yıldız ihtilalı başlar yüreğimde, ben seni düşündükçe

Zehir zemberek bir ömürce tükenir iken hayatlar
Firari masalların kahramanları toprağa düşer
Fırtına sonrası ölümdür, tükenir dilde sözcükler
Zül olur aşk, yenilenirim gülüşlerini işittikçe

Kilitlenir zaman hapishanesi, artar ansızın çığlıklar
Balıklar kum olur, âşık gönüllerde intizarlar kükrer
Bir avuç mutluluk olur sevda, aşk yüreğime serper
Sana yürürüm yeniden, sesin ruhumda dans ettikçe

Üşüyen parmaklarımda nikotin sarmalıdır ah yokluğun
Yüzüm asık, yüreğim çocuk, gönlüm mavi bir boncuk
İçimde korku, ruhumda utku, tenimde asil tokluğun
Bu yıldız coğrafyasında yar, sen yaren yalnızlığımsın