Nikotin ÖLDÜRÜR Şiiri - Muzaffer Çalışkan

NİKOTİN: 1992 yılında yazılma. Yıl 1992 günlerdir tartıştığımız bir konu işe gidip gelirken servis araçlarında sigara içmeye son vermek. Tartışmayı yapanlar ben ve Pamir (amatör sendikacıyız) sigara içiyoruz, Ahmet ve Şuayip içmiyorlar. Vardiyalı çalışma sistemindeyiz servis aracımız otobüs, araçtan yararlananların çoğunluğu sigara içenlerden oluşuyor. Aldığımız karar içilmemesi yönünde olmuştu çalışan arkadaşlara durumu açıklama görevi de bana verildi. Otobüsün içinde herkesin duyabileceği bir şekilde bu günden itibaren şoför dâhil kimsenin sigara içmemesi içenleri ilk ikazdan sonra cezalandırılacağını duyurduğumda birçok kişinin itirazıyla karşılaştım ama destek veren azınlık daha net ve kararlı görünüyordu. Cezanın bir tepsi baklava ile sınırladık. İlk birkaç ay tatsız tartışmalar ve baklava servislerinden sonra başarıyı yakalamış ve çok mutluyduk ama normal hayatta sigara içmeye devam ediyordum ta ki ilk ciddi uyarı gelinceye kadar. Yıl 2000 yer İzmir sabaha karşı saat 05 suları göğsümde ve sırt bölgemde büyük bir TIR yükü hissiyle uyandığımda hemen sokağın başındaki poliklinikteki doktor hanımın müdahalesi sonrasında Ata kalp hastanesinde yapılan tetkikler sonrası ana arterlerden biri tamamen tıkalı. Onlarca etkenin arasında hepsinden çok etki yapanın sigara olduğu ve bırakmadığım takdirde sağlıklı yaşamamın mümkün olmadığı anlatıldığında saatlerce düşündüm ve yakın dostum saydığım sigaraya (EN BÜYÜK DÜŞMAN) veda etmeye karar verdi Allaha çok şükür hala içmiyorum yaşadığım sürece de içmemeye kararlıyım. Sigarayla sonuna kadar savaşmak gerektiğinin bilinciyle her gün savaş ilan etmiş durumdayım. Hedef gelecek nesillere dumansız ve sağlıklı bir dünyaya bırakmak. Sevgiler