kimliksiz ıssız karanlık
daha ay kanatmadan gerçek aydınlığı
yitik bir koy dik duygudan derin yar
kayıyor zemin ağlıyor bastıklarım
ve bilmediğim eller tuttuyor ellerimden
sis içinde gözler bana yol gösteren
akıp inen yanaklarımdan
fezayı bağlayarak yorgun kanatlarına
bir güvercin uçurup kıtalar arasından
çağırdın beni
geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
Devamını Oku
bir güvercin uçurup kıtalar arasından
çağırdın beni
geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
Şiir'de imgeleri yerli yerinde kullanmalıyız bence.Abartıya kaçmamak gerek.Şiiri bütünüyle imgeye teslim etmek,bir tabak çorbaya bir avuç tuzu boşaltmak gibidir.Dikkat ediyorum şiirlerinde kendine dönük kapalı ve zor imgeler kullanıyorsun.Kimse bizim iç dünyamızdaki bilinmezlikleri çözmek için balıklama şiirimizin içine atlayacak değil.Ben mesela kesinlikle bunu yapmam.Onun için şiir de, okuyan insanlara düşünmek için soluklanacak yerler bırakmalıyız.Şiirinin son bölümlerini daha çok sevdim,güzel bir şiir.Tebrik ederim...
'''Terketmedi sevdan beni
Tütünsüz uykusuz kaldım
Terketmedi sevdan beni'''' AHMET ARİF
......
Rahmetli de duymuş ezelden ayrılıklarda tütün kokusunu..
Tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta